Op deze pagina kun je verzonden mailings teruglezen, zodat je weet waar je aan begint voor je je inschrijft op de mailinglist.
Om je in te schrijven op de mailinglist, of je inschrijving aan te passen, kun je hier klikken.
Kaapstad!
We zijn er! Klaar! We hebben het gehaald!
De eerste keer vierden we het op Kaap Agulhas, Afrikaas zuidelijkste puntje. We vierden het nog een keer op Kaap de Goede Hoop en een laatste keer in Kaapstad, waar we nu zijn. De reis is ten einde, het fietsen voorbij...
Onszelf daarvan overtuigen gaat moeizaam. Er kruipen nog steeds gedachten naar boven die niet meer nodig zijn: over de etensvoorraad voor de komende periode, over hoe de weg zal zijn, over de windrichting, of we nog waterflessen kunnen gebruiken die andere reizigers weggooien. In ons hoofd zitten we nog op de fiets.
En toch verwachten we dat de cultuurshock niet zo groot zal zijn als veel mensen misschien denken na anderhalf jaar Afrika. Vlak na Maputo, waarvandaan we onze vorige nieuwsbrief schreven, fietsten we Zuid Afrika in, waar een heel stel andere achtergrondgedachtes overbodig werd. Water uit de kraan was opeens drinkbaar, wat enorm scheelde in onze waterplanning en de hoeveelheid water die we meesleepten, want overdag bijvullen is makkelijk, overdag filteren niet. Elke supermarkt (wow, een supermarkt!) had alles, zodat we niet meer de winkel door hoefden te lopen en ons bij elk produkt afvragen of we dat binnenkort nog zouden kunnen krijgen of niet.
Er was meer dat Europees aandeed, en voor ons weer even wennen was: ook de kleine wegen waren geasfalteerd, en de grote waren vreselijk druk. Er was regen, echte regen, niet alleen korte hevige stortbuien maar uren aanhoudende nattigheid. Koud! En het landschap leek Duits. En het stikte van de witvellen.
Zo reden we langzaam richting Lesotho.
Even terug: 6 september, Nkhata Bay, Malawi
In het schitterende cafe bij de camping vieren we Wiesjes verjaardag, en die van Jeremy, en van nog drie mensen die gisteren, vandaag of morgen jarig zijn. Jeremy is peacecorpsvolunteer, heeft 2 jaar in Lesotho gewoond, is nu op weg naar huis in de Verenigde Staten, en fietst ook wel eens. 'Lesotho is fantastisch om te fietsen', zegt hij, 'zwaar maar mooi'. En we krijgen details over de route die hem leuk lijkt en ons goed uitkomt. Later claimt hij dat hij echt gezegd heeft dat die 2e pas waarschijnlijk het zwaarste zou zijn wat we tot nu toe gedaan hadden, maar dat we dat weghoonden. 'Nooit zo zwaar als Kameroen'. Wij kunnen ons er later niks van herinneren, maar dat zou iets te maken kunnen hebben met het feit dat de avond al redelijk gevorderd is als we het hierover hebben. En dat het bier goedkoop is.
Zo zwaar als onze drie oerwouddagen rond de grens van Nigeria en Kameroen is het inderdaad niet. Net niet. In plaats van 25 km daar leggen we hier met ongelooflijk zware dagen 50 km per lange dag af. En als we veilig weer in welvarend en relatief vlak Zuid Afrika zitten sturen we Jeremy een mailtje.
Dear Jeremy,
Wish you were here... SO YOU COULD SUFFER WITH US! Cycling in Lesotho, you, you, you idiot...
Day 1: Lower Loteni-Sani Pass. 70 km, and Sani Pass was mostly walking in the rain on slippery rocks after the South African borderpost. Because it was so heavy we decided to stay together in Lesotho
Day 2: recovering
Day 3: recovering
Day 4: Sani Pass-Molulong, big pass, big decent, the most reasonable day
Day 5: Molulong-big river, we met a few other tourists, compared maps (all 4 we saw showed something different), everyone thought he/she was much further than he/she was, including us. Considered taking a lift
Day 6: big river-just after Sehonghong (descent so steep we had to walk, then take our shoes off for a cold rivercrossing,
then wrote your name in the mud, I was ANGRY), considered taking a bus (no, of course there is no bus)
Day 7: just after Sehonghong-just after Sehbahlatebbe (another terrible pass), considered dropping the bike over the edge
Day 8: Sehbahlahtebbe-Matatiele, horrible offroad downhill, when does the hurting stop?, kissing the asphalt when we reached it
Average of 50 km/day, compared to the 120 we did the few days after... But now the pain has left our legs and the photo's show a country so beautiful we hardly believe that we were there.
I tried greeting everybody with 'Khotsa', learned that it sounded more like the dutch words for 'well done' than 'to vomit', but
still almost everybody returned the greeting with 'give me some sweets'.
Robert and Wiesje
En dan is het voor ons gevoel wel zo'n beetje voorbij, het avontuur, Afrika. Nog één speciale gebeurtenis komt er aan, buiten het bereiken van ons einddoel Maar eerst fietsen we naar de kust, zien we een overschot aan hippe surfers, en trekken we een paar dagen op met een jonge fietsende Duitser. Dan snel over de grote weg naar Swellendam, waar we een bijzondere ontmoeting hebben waar we al lang naar uit kijken: met Wiesjes ouders! Vreemd hoe gewoon het voelt elkaar weer te zien. Toch taart en ballonnen natuurlijk.
En zo zijn de laatste twee weken toch nog wel bijzonder. We hadden verwacht een rustige tijd te krijgen, want Bart en Willemien zijn vergeleken met ons toch ongetraind (en ook 30 jaar ouder, maar daar mogen we nooit iets over zeggen), maar we zijn bijna elke avond moe. We eten er weer een paar kilo bij, zodat iedereen ons straks in Nederland gewoon weer zal herkennen. En dan zijn we uitgefietst. We bekijken Kaapstad een beetje, gaan heerlijk uit eten, zwaaien Bart en Willemien uit, en bereiden ons mentaal voor op terugkomst in Nederland.
Dat was het dan, beste mensen. Dit is de laatste nieuwsbrief over onze fietsreis. Een beknopte, een niet uitgelatene, want zo voelen we ons: een beetje stil, een beetje beduusd. Meer in een denk-stemming dan in een vertel-stemming.
Overmorgen vliegen we naar 'huis', al hebben we nog geen huis. We mogen drie maanden in ons oude huis logeren, dan hopen we iets nieuws gevonden te hebben. Als iemand nog iets weet, in Amsterdam, Utrecht, of ergens anders, voor 1 of 2 personen (ja het gaat weer goed tussen ons, het meeste hebben we weer samen gefietst), houden we ons aanbevolen.
Ons projekt gaat nog even door. We zitten ergens tussen de 6000 en 7000 euro, waar we heel erg blij mee zijn, we hebben gezien dat het heel goed terechtkomt. Wiesje gaat nog wat lezingen houden en hoop daar nog een beetje geld op te halen voor de educatie van de Ugandeze aidswezen. We zullen deze mailinglist nog minstens een keer gebruiken om jullie het definitieve eindbedrag te laten weten, en of er nog een boek gaat komen over de reis. Tot nu toe, bedankt voor het luisteren, en hopelijk tot gauw!
Robert en Wiesje
Er staan ook weer wat nieuws fotos beschikbaar op: http://www.cyclingsouth.nl/images/photomatic/default.aspx (zie Port Elizabeth, Zuid Afrika en Kaapstad, Zuid Afrika)
We rijden op een Santos
Onze landkaarten kochten wij bij Landschap, Eindhoven
www.cyclingsouth.nl wordt gehost door Vevida
Deze drie bedrijven steunen onze reis, we zijn ze dankbaar!
Robert Sirre en Wiesje Korf fietsen in 15 maanden van Eindhoven naar Afrika. Met deze reis zamelen ze geld in voor een school in Masaka, Uganda. Help mee, en maak een bedrag over op gironr. 252525 t.n.v. Terre des Hommes o.v.v. Cycling South. Zie voor meer informatie www.cyclingsouth.nl/helpmee
Je krijgt deze nieuwsbrief omdat je ingeschreven staat op de mailinglist van cyclingsouth.nl. Wil je hem niet meer ontvangen, of heb je deze nieuwsbrief van iemand anders doorgestuurd gekregen en wil je juist wel op de lijst staan, ga dan naar www.cyclingsouth.nl/contact/mailinglist/ en pas je gegevens aan.