Op deze pagina kun je verzonden mailings teruglezen, zodat je weet waar je aan begint voor je je inschrijft op de mailinglist.
Om je in te schrijven op de mailinglist, of je inschrijving aan te passen, kun je hier klikken.
Een gezond 2005!
Eindelijk, eindelijk zijn we aangekomen in Bamako, de hoofdstad van Mali. Tien dagen later dan verwacht...
Oud en nieuw vierden wij voor ons tentje, met schitterend uitzicht over watervallen in de Senegalrivier bij maanlicht. Vijfenenzestig oliebollen hadden we gekocht, om ons traditioneel misselijk aan te eten. Dat is niet gelukt: de meeste hadden een doorsnede van ongeveer anderhalve centimeter, en dat is geen uitdaging voor onze uitgelubberde magen.
Het nieuwe jaar begon niet zo goed. Al drieeneenhalve dag had Wiesje (lichte) koorts, en in al onze verstandige overlevingsboekjes staat dat in malariagebied na 3 dagen koorts getest moet worden op malaria, want als de gevaarlijke vorm, malaria tropica, op zijn beloop gelaten wordt, kan het binnen een paar dagen afgelopen zijn met de zieke.
Ookal leek het meer op een gewoon griepje, toch besloten we de 15 km terug te reizen naar Kayes, en niet verder te gaan in de richting van Bamako, wat nog zeker 550 km zou zijn. Gelukkig kon ik met mijn fiets instappen in een busje bij drie ongelooflijk aardige Spanjaarden: Robert moest fietsen.
Bezoek aan een buitenlands ziekenhuis: altijd een interessante belevenis. Een flinke zandvlakte met een ogenschijnlijk onsamenhangend aantal bouwsels, daartussen een loopweg van beton met een golfplaten schaduwoverkapping en wat armetierige struikjes erlangs. Geiten, kippen, mensen (familieleden van patienten?) die potjes aan het koken waren, en erg weinig bordjes om ons te vertellen waar we naar toe moeten. Drie keer moest Robert het vragen, dan komen we in een wachtkamer: stenen banken met nog vegen bloed er op. We gedroegen ons heel voorzichtig om er niet veel zieker vandaan te gaan.
Eindelijk kon Wiesje onderzocht worden, en gelijk getest. Het laboratorium deed ons denken aan een oud scheikundelokaal, maar dan een dat ook gebruikt werd als opslagruimte. Maar de laborant was aardig, de naalden nieuw (16 eurocent, vooraf betalen) , en Robert mocht meekijken door de microscoop. Cellen tellen en bekijken: zware (keel-)ontsteking, oververmoeid. Maar gelukkig geen malaria.
Na drie dagen uitrusten vertrokken we opnieuw uit Kayes. De eerste 5 km een normale wasbordpiste, de 10 daarna, ons ook al bekend, een stenig en hobbelig spoor, dat hier en daar meer aan een stenen trap deed denken dan aan een weg. Op oudejaarsdag braken we hier allebei onze ketting (Traditie? Tijdens Wiesjes fietsreis naar India gebeurde dat ook op 31 december). Vermoeiend fietsen, maar wel leuk.
"Hier verdwalen jullie", had iemand ons in Nederland verzekerd die hier al eerder fietste toen we hem over onze plannen vertelden. Maar de weg, bestaande uit vele paadjes, liep tussen de spoorweg en de rivier, en als we daar maar tussen bleven, kon ons niks gebeuren, toch? Maar wat als er wel even een duidelijke hoofdweg is, en die echt de spoorweg overgaat? We kruisten hem toch, op de vierde dag. In het eerstvolgende dorpje (ronde lemen hutjes met rieten daken, zoals bekend van alle kitschschilderijen uit Afrika) vroegen we naar de weg, nadat we het hele dorp een hand gegeven hadden. Ze zeiden ons dat het heel makkelijk was, dat we goed zaten, dat de autoweg onmiskenbaar was.
Wel voor ons. We misten de hoofdweg, reden op een mooi pad, en toen we doorkregen dat we verkeerd zaten, toch teveel naar het zuiden fietsten, waren we al zover dat we geen zin hadden om terug te gaan. Iets meer dan een dag reden we op kompas door het bos, over een pad waar een ezelkar net overheenkon maar een auto niet. We hadden genoeg eten bij ons, we hadden genoeg water, de mensen in de dorpjes waren bijzonder vriendelijk en het wildkamperen was makkelijk, en zo kwamen we uit op een stoffige brede wasbordpiste richting Bamako, waar we drie dagen later aankwamen. Net voor een grote rally: Parijs-Dakar!
Een grote stad, met een echt museum, veel stof, natuurlijk veel eetstalletjes (ook met spiesjes orgaanvlees en deegballen in een verrassend slijmerige groene saus, helaas net zo vies als het klinkt), en post! Veel post, ook zeer recente via een Mali-bezoekende kennis van Wiesjes ouders. We lazen kranten van eind 2004 en begin 2005, veel over de tsunami, waar we niet veel meer over gelezen hadden dan wat getallen. Vreselijke beelden en verhalen, raar om daar weer eens een overheerlijke (en slechts een beetje leeggelopen (de verpakking likken we natuurlijk uit) stroopwafel bij te eten.
Ook leuke brieven, met onder andere de vraag: "wat kunnen jullie nu eigenlijk kopen van jullie dagbudget?" Hier een antwoord. Ons dagbudget is 9 euro per persoon per dag, waar we buiten de stad ruim onder blijven, en in de stad nog wel eens overheen gaan.
In Bamako zou het voor 2 personen (= 18 euro) zo kunnen zijn:
8,00 euro voor een overnachting op groezelige kamer met 2 bedden en een laag tafeltje
1,10 voor het ontbijt: allebei stuk stokbrood met omelet + glas knalkoffie (veeel melk en suiker)
1,00 voor de lunch: allebei broodje met 2 vleesspiesjes, paar frietjes en een uiensausje
1,20 voor het avondeten: allebei 1 bord spaghetti, 1 bord sla en 20 frietjes (ja, die gaan per stuk)
2,40 voor wat drankjes: 2 cola (40 cent per stuk), 2 bier (80 cent per stuk)
0,60 voor snacks, bijvoorbeeld allebei een loempiaatje, 5 deegballetjes in saus, een hibiscusbloemenijsje, een baobabvruchtenijsje, en 2 gefrituurde flapjes met een pittige saus
1,50 voor fruit, bijvoorbeeld 4 kleine mangos, 6 bananen, 1 grote papaya
____+
15,80
Nog 2,20 over. Daar kan je een nieuwe bh voor kopen (1,90), of samen naar een klein museum (0,30). Niet naar een grote (8,00) maar dat hebben we wel gedaan, en was het waard. We zijn hier ook een echte rijkeluissupermarkt binnengelopen, waar we voor onderweg een potje jam (1,60) hebben gekocht, en niet die zak Lays chips (3,50), eenvoudige diepvriespizza (12 euro) of literbak Carte dOr-ijs (17 euro).
We lagen financieel heel mooi op schema, maar sinds gisterochtend een beetje achter. Robert moet om 6 uur even naar de wc, en doet daarna de deur niet meer achter zich op slot: toch nog maar een half uur voor we normaal gesproken opstaan. Om half zeven wordt Robert inderdaad weer wakker, omdat het licht aan is en er iemand in de kamer staat! Slaperig roept hij "hee!", wil achter hem aan gaan, merkt dan dat zijn broek weg is. Andere broek aan, naar buiten: niemand te zien.
In de broek zat zijn portemonnee, met geld voor een Nigeriaans visum (120 euro en 150 dollar), een fietssleutel, een creditcard (hadden we net geld mee opgenomen) en de sleutel van de hotelkamer. We hebben nog een miniem sprankje hoop dat de broek teruggevonden wordt, want de mensen van ons twee kamers tellende hotel en restaurant hebben hem zien rennen en herkenden de dief. Gelukkig liggen onze paspoorten op de Nigeriaanse ambassade, zijn de pasjes binnen een uur geblokkeerd, en hebben we die van Wiesje nog. Alleen financiele schade, en een flink slecht humeur.
Morgen hopen we de Nigeriaanse ambassadeur ervan te overtuigen dat we best een weekje door zijn land mogen fietsen. Hoe dat afloopt vertellen we in de volgende nieuwsbrief, die we waarschijnlijk versturen vanuit Ghana, waar ook weer post naar toe mag. Brieven kunnen tot ongeveer 25 januari nog gepost worden voor Accra:
SIRRE, Robert of KORF, Wiesje
Poste Restante
General Post Office
Accra
GHANA
Hierna is er een tijd geen postadres meer, omdat ons reisschema nogal onzeker is (komen we Nigeria in of niet?) en we geen grote steden bezoeken. Zie www.cyclingsouth.nl/contact voor meer informatie.
Veel groeten, tot over een maand!
Robert en Wiesje
Er staan ook nog wat nieuwe fotos van de reis van Tambacounda, Senegal naar Bamako, Mali op de site: http://www.cyclingsouth.nl/images/photomatic/ (zie Kayes, Mali en Bamako, Mali)
We rijden op een Santos
Onze landkaarten kochten wij bij Landschap, Eindhoven
www.cyclingsouth.nl wordt gehost door Vevida
Deze drie bedrijven steunen onze reis, we zijn ze dankbaar!
Robert Sirre en Wiesje Korf fietsen in 15 maanden van Eindhoven naar Afrika. Met deze reis zamelen ze geld in voor een school in Masaka, Uganda. Help mee, en maak een bedrag over op gironr. 252525 t.n.v. Terre des Hommes o.v.v. Cycling South. Zie voor meer informatie www.cyclingsouth.nl/helpmee
Je krijgt deze nieuwsbrief omdat je ingeschreven staat op de mailinglist van cyclingsouth.nl. Wil je hem niet meer ontvangen, of heb je deze nieuwsbrief van iemand anders doorgestuurd gekregen en wil je juist wel op de lijst staan, ga dan naar www.cyclingsouth.nl/contact/mailinglist/ en pas je gegevens aan.