Hier staat (of komt, indien we er nog niet geweest zijn) een kort verhaaltje over het eten zoals wij dat ervaren hebben, minstens één straatrecept (met soms zelf bedachte bereidingswijze), en minstens één restaurantrecept wat we ergens zijn tegengekomen (soms internet, soms kookboek).
Een (v) betekent vegetarisch (ik beschouw vis als vlees), een (/v) makkelijk vegetarisch te maken door vlees of vis gewoon weg te laten.
Niger: straatrecept
Niger heeft wat eten betreft geen indruk gemaakt, wat drinken betreft wel: wat zijn er veel mensen die geen toegang hebben tot schoon drinkwater, wat zijn er veel mensen die modder drinken, wat zijn er veel mensen die daar ziek van worden. Een paar maanden nadat wij er geweest waren was er hongersnood. Wij hadden geen moeite met eten vinden, al was het saai, nog saaier dan in Mali: spaghetti en rijst met een beetje olie en peper, en als we geluk hadden ook bonen. Of zurige vette poffers van gierstemeel. Ook onze vieste eetervaring tot nu toe is in Niger: (v? toch?) bouille. Geen idee hoe je het maakt, maar het is een grijzige, zurige pap met ondefenieerbare klonten. Kots van iemand die net veel karnemelk gedronken heeft. Onvoorstelbaar dat de vele mensen die dit dagelijks eten zo vriendelijk kunnen blijven. We hebben het netjes doorgeslikt.
Niger: Restaurantrecept
Lubhya (Stoofschotel van lamsvlees met sperziebonen)
500 g lamspoelet
1 ui, fijngehakt
500 g sperziebonen
saffraan
1 kopje vleesbouillon
2 chilipepers, fijngehakt
olijfolie
Verhit de olie en fruit de uitjes tot ze glazig zijn. Voeg het vlees toe en bak dit al roerend bruin. Voeg de bonen toe. Strooi er wat zout en peper overheen en roer er een mespuntje saffraan door. Blus het gerecht af met vleesbouillon, dek de pan af en laat alles 30 minuten smoren. Voeg 5 minuten voor het einde van de kooktijd de pepertjes toe. Geef er Turks brood bij.
bron : Kookkunst uit West-Afrika : Eetcultuur en recepten / Holger Ehling &
Jojo Cobbinah via Esther Westerveld: www.xs4all.nl/~westher/