Verwachtingen
: Robert is er al eerder geweest, en heel enthousiast. Ook Wiesje kijkt uit naar de mooie kleuren, gezellige markten, en de indrukwekkende Atlas. Toch zijn er ook negatieve verhalen, over agressieve verkopers, en vrouwonvriendelijkheid. We hebben afgesproken elkaar niet alleen te laten.Zuid-Marokko, de ’Westelijke Sahara’, is een verhaal apart. De weg loopt langs de kust, en we verwachten dat dit onze eerste echte uitdaging wordt: we moeten goed plannen hoeveel water en eten we meenemen. Over de weg zijn er zeer verschillende berichten, we houden maar rekening met het ergste.
Tijdens: Na twee dagen in Tanger hebben we waarschijnlijk alle kilo’s die we in Europa verloren waren er weer bijgegeten... Nog geen vervelende contacten gehad, alleen maar hele leuke, we vermaken ons wel!
Halverwege: Marokko bevalt ons heel goed. De mensen zijn aardig, oprecht geinteresseerd en het eten is er goed. Ondanks dat het een groote gedeelte vand e tijd dat we in Marokko zijn Ramadan is, is er genoeg eten te vinden. Er is ook veel begrip als we toch gezien worden met eten.
Het verkeer gaat ook nog erg goed, de meeste automobilisten zijn erg attent en vriendelijk op de weg, al worden we nog wel eens de berm ingedrukt door een grote touringcar.
We begrijpen dat Marokko terecht toeristisch is!

gewoon even een fototje
Achteraf: Een land om nog eens terug te komen! Tenminste, als we de fotos zo terugzien. Als we het ons beter proberen te herinneren komt ook wel boven dat de Atlas erg zwaar was om doorheen te fietsen, en de kinderen ontzettend volhardend in het bedelen. Maar we hebben vooral aardige mensen ontmoet, leuke steden en dorpjes gezien, veel zand de laatste twee weken. Ja, terug!